• PSYCHOLOG

        • DUŻE SPRAWY W MAŁYCH GŁOWACH

          duze_sprawy_w_malych__glowach.pptx

           

           

          Depresja dziecięca

           (…)pamiętajcie o dziecku jako jednostce i o rozwojowych procesach dziecka-i o jego cierpieniu i potrzebie korzystania z pomocy, i o jego zdolności do korzystania z udzielanej mu osobiście pomocy(…)” D.W. Winnicott

          Żeby rozpocząć omawianie zjawiska depresji należałoby najpierw dokonać rozróżnienia pomiędzy jej potocznym a naukowym rozumieniem. Powszechnie w życiu, depresję określa się jako ogólny stan smutku lub przygnębienia czy tez reakcji na trudne wydarzenie jak np. zawód miłosny, kłótnią z bliską osoba czy też niezdany egzamin, stres przed sprawdzianem. Natomiast depresja w języku klinicznym umieszczona jest w grupie zaburzeń nastroju (zaburzenia afektywne) i traktowana jest jako choroba. Zespół depresyjny to długotrwały, szkodliwy i poważny stan charakteryzujący się nadmiernym obniżeniem nastroju oraz innymi objawami psychicznymi, behawioralnymi i fizycznymi.

          Zjawisko depresji u dzieci i młodzieży, rozpoznaje się na podstawie tych samych kryteriów (poza małymi różnicami) co u dorosłych. Warto jednak wspomnieć, iż diagnostyka zespołów depresyjnych u dzieci wymaga odrębnej wiedzy na temat rożnych postaci w jakich się one ujawniają. Bardzo często te dziecięce, różnią się od depresji wieku młodzieńczego i dorosłego symptomami, które mogą wydawać się dość typowe.

          Depresja dziecięca jest stosunkowo nowym zjawiskiem w klasyfikacji medycznej. Wcześniej, rzadko bywała rozpoznawana, gdyż dzieci nie pytało się o ich nastroje i uczucia, a pewne symptomy odbierano mylnie jako lenistwo, znudzenie, „złe zachowanie” czy popisywanie się przed dorosłymi żeby zwrócić na siebie uwagę.

          Objawy…

          U dzieci w wieku wczesnoszkolnym zespoły depresyjne bardzo często przybierają formę „zamaskowaną”, co przejawia się symptomami somatycznymi, takimi jak, bóle brzucha, głowy, brak apetytu, wzmożona męczliwość itp. Należy przyjąć, że im młodsze dziecko tym bardziej będzie manifestowało swoją chorobę w formie objawów psychosomatycznych. Dzieje się tak dlatego, że dzieci nie dysponują tak szerokim słownictwem jak dorośli. Mają trudność w adekwatnym i dojrzałym nazywaniu nastroju, czy uczuć jakie im towarzyszą, posiadają również mniejszy wgląd w rozumienie przyczyn ich występowania. Innymi słowy, zdolność do samoświadomości i autorefleksji rozwija się w późniejszym okresie życia. Dzieci, natomiast, mogą sygnalizować swoje problemy przez zachowanie, czy wspominane wcześniej objawy somatyczne. Objawy depresji podobnie jak u dorosłych mogą wyglądać następująco:

          • smutek, obniżony nastrój, apatia,
          • poczucie braku nadziei,sensu życia,
          • poczucie bezradności,
          • spadek energii (spowolnienie lub pobudzenie)
          • nadmierna męczliwość,
          • zaburzenia snu i apetytu,
          • trudność w koncentracji,
          • ograniczenie lub zrezygnowanie z zainteresowań czy dotychczasowych aktywności życiowych.

          Dodatkowo można dokonać szerszego podziału np. u dzieci w wieku przedszkolnym czy wczesnoszkolnym występują:

          • bóle brzucha, głowy, serca, moczenie nocne,
          • większa drażliwość, zdenerwowanie,
          • wybuchy płaczu,
          • apatia,
          • brak zainteresowania sprawami które wcześniej sprawiały przyjemność,
          • trudności w nauce i koncentracji,
          • agresywne zachowanie w stosunku do rówieśników czy dorosłych,
          • nadpobudliwość psychoruchowa.

          Natomiast w okresie dojrzewania występują:

          • złość,
          • wycofanie z kontaktów towarzyskich, społecznych,
          • zaniedbania w nauce połączone z zaburzeniami koncentracji,
          • często współwystępują zaburzenia odżywiania, snu, nadużywanie alkoholu lub narkotyków,
          • zaniżone poczucie wartości,
          • myśli samobójcze,

          Warto wspomnieć, że zarówno u dzieci jak i nastolatków wraz z depresyjnością współwystępują również zaburzenia lękowe czy lęk separacyjny.

          Przyczyny…

          Przyczyna wystąpienia depresji jest wieloczynnikowa i niejednoznaczna. Na jej powstanie mogą się składać, zarówno czynniki genetyczne, zaburzenia procesów biochemicznych w organizmie, jak i stresujące przeżycia w rodzinie czy w środowisku społecznym dziecka, czyli tak zwane traumy. Nieraz nakładają się one na siebie wzajemnie korelując. Ważne jest jednak, aby pamiętać, iż to co doświadcza dziecko w środowisko, w którym egzystuje jest swego rodzaju lustrem odzwierciedlającym jego funkcjonowanie psychiczne. Częstą przyczyną jest brak uwagi ze strony rodziców/opiekunów, krytyka, czy surowa ocena, konflikty wewnątrzrodzinne, brak wsparcia i zrozumienia, wysokie wymagania, porównania do innych, lekceważenie uczuć i myśli dziecka. Czasem zdarzenia losowe, jak ciężka choroba w rodzinie, śmieć bliskiej osoby, rozwód, kiepska sytuacja materialna, przemoc, alkohol, czy wszelkiego rodzaju nadużycia względem dziecka. Innymi słowy, wszystko to co sprawia subiektywne poczucie cierpienia i związane z nim uczucie bezradności. Przy czym czynniki depresogenne nie muszą być długotrwałe (choć same w sobie wpływają na osłabienie zasobów zaradczych dziecka).

          Ważne jest, aby pierwsze niepokojące sygnały, które dziecko w tak rozmaity sposób potrafi zamanifestować, potraktować poważnie i zastanowić się nad dobraniem odpowiedniej formy pomocy. Leczenie natomiast musi być „ukierunkowane przyczynowo” tzn. przyczyna musi zostać odpowiednio rozpoznana. Należy pamiętać, aby w pierwszej kolejności , gdy tylko wystąpią niepokojące objawy, zgłosić się do odpowiedniego specjalisty. Może nim być początkowo psycholog szkolny, psycholog w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub poradni zdrowia psychicznego, psychiatra dziecięcy, psychoterapeuta itp.

          Leczenie…

          Niezbędna w leczeniu depresji jest psychoterapia. W zależności od potrzeb, może być to terapia indywidualna lub grupowa. Istnieje kilka nurtów terapeutycznych, które pomimo rożnego postrzegania źródła depresji, oraz czasami odmiennych technik terapeutycznych, oddziałują na równi skutecznie. Korzystanie z psychoterapii pozwala dokonać zmiany zarówno w sposobie myślenia jak i przeżywania siebie czy choroby. Zaczynając od leczenia źródła choroby a nie tylko od jej skutków. Bezwzględnie ważne jest, aby nie ignorować sygnałów które wysyła dziecko, gdyż wczesna diagnostyka (także postaci zamaskowanej) zapobiega nasileniu objawów i przejściu w proces przewlekły. Zwiększa ona również szanse wyleczenia. W postaciach bardzo silnej i ciężkiej depresji, zarówno u nastolatków jak i dorosłych niezbędna jest farmakoterapia (przy ścisłej opiece specjalisty) przy użyciu leków przeciwdepresyjnych (selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, noradrenaliny i monooaminooksydazy). Podwyższają one stężenie serotoniny, noradrenaliny i dopaminy odpowiadających (mówiąc powierzchownie) za odpowiednią regulację nastroju.

          Warto być natomiast ostrożnym przy próbach leczenia na własną rękę. Dzisiejszy rynek farmaceutyczny oferuje wiele suplementów bez recepty zwalczających „objawy depresji”. Większość owych produktów jest czysto profilaktyczna i raczej łagodząca lekkie stany napięcia lub obniżonego nastroju, ale nie zastąpią one leku stworzonego stricte do leczenia depresji klinicznej. Być może, zażywanie tego typu środków działa na zasadzie placebo, gdzie raczej siła naszej świadomości wpływa na poprawę nastroju. Suplementy te bardzo często stworzone są na bazie ziół, które mogą ze względu na swój skład wpływać na poprawę nastroju lub chwilowo załagodzić objawy. Jednak przy wystąpieniu silnej depresji, nigdy nie będą one wystarczające w procesie leczenia. Warto pamiętać o tym, że zanim sięgnie się po jakiekolwiek leki najpierw należy się skonsultować ze specjalistą.

          Opieka…

          Rodzice czy opiekunowie, którzy troszczą się o swoje dzieci i niepokoją ryzykiem wystąpienia depresji powinni pamiętać, że największym czynnikom wspierającym zdrowy rozwój dziecka jest budowanie silnej i głębokiej więzi z nim. Powinna się ona opierać na miłości, pełnej wrażliwości na dziecko, empatycznym słuchaniu, umiejętności komunikowania się z nim oraz prawdziwej gotowości, aby traktować je jako pełnowartościowego choć jeszcze małego człowieka.

          W Polsce, jak się szacuje, choruje ok. 2 proc. dzieci i 4 proc. młodzieży. Nie można również lekceważyć statystyk, które ostrzegają przed strasznymi skutkami tej ciężkiej choroby. Skala samobójstw wśród nieleczonych dzieci, które są popełniane w okresie dojrzewania a czasem dorosłości jest przerażająca. Nawet jeżeli depresja nie kończy się śmiercią, to jakość życia chorującego jest przepełniona bardzo często „cichym cierpieniem”. Nieprawdą jest, że depresja jest jest tylko wyznacznikiem dzisiejszych, wysoce stresogennych czasów. Depresja zmienia tylko swoje oblicze w zależności od poziomu świadomości ludzi, nauki, czy zmian społecznych. Pomimo, że depresja jest chorobą przynosząca wielkie cierpienie, wieloobjawową i nieraz trudną w leczeniu – nadal pozostaje choroba uleczalną.

          Depresja u dziecka (psychologszkolny.pl)

          Jak motywować dziecko, gdy nie chce wykonywać swoich obowiązków

          Gdy dziecko się przeciwstawia i odmawia rodzicom wykonywania ich poleceń, pierwsze, co często w nerwach przychodzi dorosłemu do głowy, to by je ukarać. Jak mówi stare porzekadło: „nerwy najgorszym doradcą” i w tym przypadku, również tak jest.

          Zastanówmy się co nam daje ukaranie dziecka za to, że nie chce czegoś zrobić. Czy to sprawi, że chętniej to zrobi w przyszłości? A może zacznie nas uważniej słuchać? Z mojego doświadczenia wynika, że skutek zwykle jest przeciwny do zamierzonego. Dziecko czuje się niesprawiedliwie ukarane, bo w końcu tak naprawdę nie zrobiło nikomu krzywdy, ani nie nabroiło jakoś szczególnie, tylko można by powiedzieć – zgrzeszyło zaniechaniem. A tak naprawdę, często rodzicom zależy na tym, by robiło co do niego należy zanim będą musieli mu, o tym przypominać.

          I tu pojawia się pierwsze ważne pytanie: czy Twoje dziecko wie co należy do jego obowiązków?

          Czy ustaliliście to, że raz w tygodniu np. w piątek po południu ma sprzątać swój pokój lub, że co rano w drodze do szkoły ma wynosić śmieci? Czy dziecko wie, że to należy do jego obowiązków, jak chodzenie do pracy należy do obowiązków mamy i taty, za które dostają oni wynagrodzenie?

          Jeśli dziecko wymaga ciągłego przypominania i z własnej woli nie wykonuje żadnych domowych sprawunków, warto ustalić je w sposób jasny i klarowny np. w postaci kontraktu lub tablicy obowiązków. Jednak taka tablica lub kontrakt zadziała skutecznie tylko wtedy, gdy dziecko będzie miało poczucie, że jego praca przynosi jakieś korzyści, to znaczy będzie miało motywację.

          Oto pięć „przykazań”, które mogą ułatwić skuteczne dbanie o prawidłowy poziom motywacji dziecka do obowiązków domowych:

          1. Mów „dziękuję”. To proste, ale magiczne słowo może sprawić, że dziecko chętniej pomoże Ci w domu, jeśli pokażesz, że doceniasz jego pracę. Warto tu też pamiętać, że lepiej jest wyrażać wdzięczność w sposób wskazujący na osobę, a nie na samą czynność. Oznacza to, że lepiej brzmi „dziękuję, że byłaś taka pomocna” niż „dziękuję za pomoc”.
          2.           Wyznaczaj terminy. Możesz sobie w tym pomóc, zawieszając w pokoju dziecka tablicę obowiązków, które powinno wykonać danego dnia lub tygodnia.
          3.           Spróbuj zamienić wykonywanie obowiązków w grę. Można to zrobić, określając kolejne „poziomy” prac domowych. Zacznij od drobnych obowiązków, a jeśli dziecko będzie je dobrze wykonywać, „pozwalaj” mu na coraz poważniejsze zadania.
          4.           Pozwól dziecku wybierać. Zaangażuj je w proces planowania i podziału obowiązków domowych.
          5.           Nie płać. Badania dowiodły, że dawanie dzieciom pieniędzy za wykonywanie prostych prac domowych sprawia, że w dłuższej perspektywie są one mniej zmotywowane do ich altruistycznego wykonywania².

          Madeline Levine, autorka książki „Jak dobrze uczyć dzieci”, radzi nawet, aby nie zwalniać dzieci z domowych obowiązków w celu odrobienia pracy domowej. Przedkładanie obowiązków szkolnych nad domowe może sprawić, że dziecko nauczy się, że stopnie i osiągnięcia są ważniejsze od dbania o swoją przestrzeń i innych.

          Drogi Rodzicu, jeśli chcesz wychować samodzielne i pewne siebie dziecko, kary staraj się ograniczać do minimum, ponieważ nie prowadzą one do zmiany zachowania. Warto zamiast tego skorzystać ze strategii motywujących, szczególnie jeśli wcześniej często zdarzało Ci się karać dziecko.

          Jak motywować dziecko, gdy nie chce wykonywać swoich obowiązków - Psycholog Szkolny Online

          ĆWICZENIA STYMULUJĄCE FUNKCJE JĘZYKOWE

          I INNE PROCESY POZNAWCZE

          Duży zestaw ćwiczeń zarówno dla mniejszych jak i większych dzieci...

          Każdy znajdzie coś dla siebie.

          CwiczeniapamieciDzienniakI-skonwertowany.docx

          O niepełnosprawności w BAJKACH BEZ BARIER

          Zespół Aspergera

          Hubek_Kubek_druk.pdf

          Autyzm

          Czarodziejka.pdf

          Jak uspokoić nerwy???

          Zapraszam do zabaw z książeczką ćwiczeń:

          Jestem_Spokojny_-_Ksiazeczka_Cwiczen.pdf

          NIECH KULTURA ZAWITA DO NASZYCH DOMÓW....

          Nowości teatralne oraz konkursy systematycznie umieszczane są na facebooku szkoły

          Spotkanie podróżnicze

          Zapraszamy uczniów klas 1-3 na spotkanie online z Robertem Gondkiem.

          Afryka to ogromny, tajemniczy i ciekawy kontynent. Kraina pełna zwierząt. Lwy, słonie, hipopotamy, lamparty, nosorożce i bawoły, ukryte na sawannie w Tanzanii i w tajemniczych lasach gór Rwandy. Goryle i mandryle z lasów deszczowych Gabonu. Szympansy znad jeziora Tanganika w Burundi. Góry i wulkany. Wysokie - pokryte lodowcami i niskie - porośnięte gęstym, deszczowym lasem. Smaczne przekąski. Niezwykłe zabawki. Przygody i nauka języka suahili.

          Dziecięca Scena Teatralna - Tajemniczy kredens

          Myszka, która lubi szyć, Żabollo, który uwielbia gotować i Lisica - kochająca malować sny. A wy co lubicie robić najbardziej? Jeszcze nie wiecie? Nie szkodzi. Odkryć to pomoże wam przemiła Wędrowniczka Kłębuszka i jej "Tajemniczy Kredens" czyli  teatralne zabawy z muzyką na żywo i mapetowymi lalkami.

          Sobota, 20 marca 2021 o 11:00

          Transmisja online na FB/tupraga i YOUTUBE/domkulturypraga    

          https://www.facebook.com/events/921690771995577/  

          Pan Kleks Powrót – musical dla dzieci ONLINE

          sobota, 27 marca 2021

          Musical Pan Kleks. Powrót to współczesna opowieść inspirowana Akademią Pana Kleksa Jana Brzechwy oraz serią filmów o Ambrożym Kleksie, mających dziś status niemal kultowych, także za sprawą muzyki Andrzeja Korzyńskiego.Te znane szerokiej publiczności piosenki, choćby Na wyspach Bergamutach, czy Kaczka Dziwaczka, wykonywane przez aktorów z zespołem na żywo, stanowią oś muzyczną spektaklu i łączą pokolenia widzów. 

          https://waw4free.pl/wydarzenie-80828-pan-kleks-powrot-musical-dla-dzieci-online

          "Koty Trzy"

          Interaktywny spektakl w wykonaniu Teatru Gry i Ludzie. Bohaterowie przedstawienia: Pazurek, Chrupek i Kitka zabiorą najmłodszych widzów w zabawną podróż, pełną ciekawych przygód, gdzie rządzą niesforne i dowcipne koty. A wszystko przy dźwiękach “kociej muzyki”.piątek, 05 marca 2021

          https://waw4free.pl/wydarzenie-80497-koty-trzy-teatr-gry-i-ludzie-scena-mlodego-widza

          Bajkowe zajęcia ruchowo-taneczne dla dzieci w wieku 6-9 lat.



          Zajęcia odbywać się będą w formie opowieści ruchowej, która przeniesie dzieci w świat znanych i lubianych bajek m.in. Kraina Lodu, Vaiana, Psi Patrol, Król Lew (kolejność przypadkowa). Proste kroki, nastrój zabawy, bajkowy klimat zachęcą dzieci do ruchu tak ważnego w dobie zdalnego nauczania i długich godzin spędzanych w pozycji siedzącej.

          https://waw4free.pl/wydarzenie-80386-bajkowe-zajecia-ruchowo-taneczne-dla-dzieci-online

          Lew Król Sawanny - Krakowska Akademia Musicalu

          https://www.youtube.com/watch?v=csn4_unBjtg

          Czerwony Kapturek - Bajka dla dzieci | Teatr Władca Lalek

          https://www.youtube.com/watch?v=3vFr_54oWMo&feature=youtu.be

           

          Dzieci z Bullerbyn

          https://festiwalteatrow.pl/festiwal-teatrow-dla-dzieci-2021-on-line/dzieci-z-bullerbyn/

          Ile żab waży księżyc

          https://iteatr.tvp.pl/50296169/ile-zab-wazy-ksiezyc

          KONCERT WALENTYNKOWY

          Transmisja na kanale YouTube: https://youtu.be/zQCjwaBZ1Dc

          Koncert z cyklu ,,Muzyczne co nieco" ONLINE
          14.02.2021r (niedziela)  godz. 18.00
          L.O.V.E.
          Mind Body & Soul

          Joanna Czarkowska - śpiew
          Marcin Piękos - instr. klawiszowe
          W repertuarze koncertu z okazji Dnia Zakochanych znajdą się polskie i zagraniczne utwory o tematyce miłości. Link do transmisji online:            https://youtu.be/HIvPFk59trg

          Wstęp wolny.

          Teatr Urwis „Pipi wędrowniczka”
          28.02.2021r (niedziela)  godz. 12.30



          Bajka autorska na podstawie postaci Pippi Langstrumpf szwedzkiej pisarki Astrid Lindgren. Sympatyczna rudowłosa Pipi, odkrywa nieznany dla niej świat w poszukiwaniu swojego taty Pirata. Humorystyczna bajka uczy dzieci zaradności, samodzielności oraz daje możliwość poznania elementów kultury różnych zakątków świata, w tym ubioru, obyczajów, muzyki itp.

          Przedstawienie transmitowane online. Link do przedstawienia:  
          https://youtu.be/nwT1UhHuT1s

          Wstęp wolny

           

          Śladami Pingwinów

          bezpłatne e-Warsztaty plastyczne dla dzieci

          05.02.2021
          piątek | godz. 18:00

          Lubicie zimę? My bardzo! Aby uczcić zimowy czas, stworzyliśmy e-warsztaty o prawdziwych miłośnikach zimy i śniegu – pingwinach! Dlaczego pingwiny są czarno białe? Czy kiedyś potrafiły latać? Czy żyją tylko na Antarktydzie? Na te i wiele innych pytań odpowiemy sobie podczas spotkania. W drugiej części zajęć stworzymy fantastyczne dekoracje na nasze biurka, które umilą nam zimowy czas: pingwiny-przyborniki na biurko, pingwina z origami oraz origami-pingwina zakładkę do książek.Na e-warsztaty trzeba przygotować: jeden mały słoik, 4 czarne kartki A4, 1 białą i 1 pomarańczową kartkę, klej, nożyczki, pisaki lub markery.

          Zgłoszenia na zajęcia:

          – przez formularz Google
          – mailowo: monika@artus.torun.pl
          W odpowiedzi prześlemy szczegółowe informacje dotyczące potrzebnych materiałów i sprzętu.
          Zajęcie odbędą się na Zoomie.

          Warsztaty poprowadzi Monika Ratajczyk – plastyk i historyk sztuki.

          Niesamowite Przygody Skarpetek | e-Warsztaty plastyczne dla dzieci

          09.02.2021
          wtorek | godz. 16:30

          Na warsztaty przygotujcie skarpetkę nie do pary lub bez pary, najlepiej czerwona!
          Zgłoszenia na zajęcia:
          – przez formularz Google
          – mailowo: aleksandra.strzelec@artus.torun.pl
          Zajęcia odbywają się na Zoomie!
          Zajęcia poprowadzi dla Was Aleksandra Strzelec – animatorka i edukatorka kultury, florystka, plastyk i architekt krajobrazu.

           

                                                                                 

          https://www.mis.arsus.pl/

          Wyobraźnia – dlaczego jest ważna i jak wspierać jej rozwój?

          Jako rodzice coraz częściej skupiamy się dzisiaj na ważnych aspektach rozwoju dziecka – tych związanych z jego emocjami, kompetencjami poznawczymi oraz społecznymi. Kiedy jednak słyszymy o rozwoju dziecięcej wyobraźni, wydaje nam się, że to taki obszar, który nie odgrywa znaczącej roli w uczeniu się i życiu naszych pociech. Tymczasem liczne obserwacje i badania wykazują, że to jeden z ważniejszych elementów zrównoważonego rozwoju. Przeczytajcie artykuł i poznajcie pięć ważnych rzeczy, które my, rodzice możemy zrobić, aby wspierać rozwój dziecięcej wyobraźni.

          https://portal.librus.pl/artykuly/wyobraznia-dlaczego-jest-wazna-i-jak-wspierac-jej-rozwoj

           

          NIECH KULTURA ZAWITA DO NASZYCH DOMÓW....

          Księżycowe opowieści - spektakl Wędrownego Teatru Lalek Małe Mi

           niedziela, 31 stycznia 2021
          ⏰ Godzina rozpoczęcia: 12:00

          https://waw4free.pl/wydarzenie-79994-ksiezycowe-opowiesci-spektakl-wedrownego-teatru-lalek-male-mi#opis

           

          PCHŁA SZACHRAJKA


          https://vod.tvp.pl/video/pchla-szachrajka,pchla-szachrajka,40518588

           

          Teatr Tup Tup „Ojciec wie najlepiej” - spektakl dla dzieci

          niedziela, 31 stycznia 2021

          https://waw4free.pl/wydarzenie-80011-teatr-tup-tup-ojciec-wie-najlepiej-spektakl-dla-dzieci-poranek-familijny-on-line

          Wideo ze spektaklem będzie dostępne od 31 stycznia 2021, godz. 11.00, na kanale YouTube https://www.youtube.com/user/DKSrodmiescie

          Materiał będzie dostępny przez 24h.

           

          ONLINE: Zwierzątkowo 2021 – konkurs recytatorski

                                                                            

          szczegółowy regulamin i karta zgłoszeniowa na:

            https://kdk.net.pl/event/zwierzatkowo-2021-konkurs-recytatorski/

          KONKURS RECYTATORSKI ZWIERZĄTKOWO jest adresowany do dzieci w wieku od 3 do 10 lat.

          Należy przygotować jeden wiersz o zwierzętach – maksymalny czas prezentacji 5 minut.

          Zgłoszenie odbywa się poprzez wysłanie nagrania występu wraz z uzupełnioną KARTĄ UCZESTNIKA od 15 stycznia do 15 lutego 2021 roku pocztą elektroniczną – dominikastaniszewska@kdk.net.pl.

          Wyniki KONKURSU zostaną ogłoszone 19 lutego.

           

          Poranek Familijny online – teatr

          Pani Teatrzyk przedstawia przedstawienie kukiełkowe na podstawie własnego scenariusza pod tytułem „Trzy Małe Świnki"

          Emisja spektaklu odbędzie się 30 stycznia 2021 o godzinie 11.00. 

          Chyba wszystkie dzieci znają baśń o Świnkach i Złym Wilku... Świnki budują swoje domki, ale bardzo głodny Wilk próbuje im przeszkodzić i je zjeść. Zobaczcie jak to się skończy...

          link do transmisji znajduje się:

           https://www.wroclaw.pl/go/wydarzenia/teatr/1311443-poranek-familijny-online-teatr

           

          Balet „Burza” - online, bezpłatnie!

          Piątek, 29 Stycznia 2021r. godz.19:00

           http://vod.teatrwielki.pl/

                                                                                         

           

          Teatr Dramatyczny

          Cicho… sza….

          Piękna i prosta baśń dla dzieci, które mogą poznać i zrozumieć teatr

          https://youtu.be/yKRxFYroH8Y

           

           

          UPRZEJMIE INFORMUJĘ,

          ŻE W OKRESIE NAUKI ZDALNEJ PSYCHOLOG

          PRACUJE CODZIENNIE W SYSTEMIE STACJONARNYM.

          W RAZIE POTRZEBY KONTAKTU

          ZAPRASZAM!!! 

          (po uprzednim kontakcie telefonicznym)

          HEJT WŚRÓD DZIECI I MŁODZIEŻY –

          SPOT MSWIA SKIEROWANY DO RODZICÓW

          Hejt ukrywa się pod maską nienawiści, kompromitowania, obrażania, znęcania się i dręczenia. I teraz uważaj: Twoje dziecko może być ich ofiarą. Albo sprawcą”. To fragment spotu MSWiA skierowanego głównie do rodziców. Jest w nim mowa o tym jak ważna jest uwaga na to, co dzieje się z dzieckiem. Niezmiernie istotna jest również rozmowa oraz zdrowa kontrola.

          Spot powstał w ramach realizacji "Programu ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań Razem Bezpieczniej im. Władysława Stasiaka na lata 2018-2020".

          Należy pamiętać, że bardzo łatwo można stać się zarówno ofiarą, jak i sprawcą hejtu. Negatywne i agresywne komentarze oraz wrogość ze strony innych, pozornie anonimowych osób w internecie, mogą dotknąć każdego z nas. Jak się wtedy zachować, gdzie szukać wsparcia i jak go udzielić ofiarom hejtu? Co zrobić, gdy sprawcą jest nasze dziecko? W poszukaniu odpowiedzi na te pytania ma pomóc prezentowany spot profilaktyczny. Jest on skierowany głównie do rodziców i opiekunów. Ostrzega i wskazuje, by trzymać rękę na pulsie, rozmawiać z dzieckiem i uważać, bo hejter może atakować także w szkole, na treningu, na osiedlu. W nagraniu odnajdziemy również numery telefonów, pod którymi znajdziemy pomoc, jeśli nie wiemy jak postępować lub nie radzimy sobie z sytuacją.

          www.liniadzieciom.pl

          Telefony zaufania:
          800 080 222 – całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i pedagogów
          800 121 212 – dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka

           spot MSWIA:       226-123418.mp4

           

           

                Stres szkolny - objawy, przyczyny, skutki, reakcje na stres

          Szkoła wywołuje jeden z podstawowych rodzajów napięcia emocjonalnego, który towarzyszy niejednemu dziecku czy nastolatkowi. Wiąże się z koniecznością adaptacji do nowego środowiska (podstawówki, gimnazjum, liceum), sprawdzaniem wiedzy, wywoływaniem do tablicy, udzielaniem odpowiedzi, egzaminami, zbyt dużą ilością materiału, ale także z lękiem przed srogim nauczycielem czy niechęcią ze strony kolegów z klasy. Jak dzieci reagują na stres szkolny? Jakie są konsekwencje sytuacji stresowych, doświadczanych przez uczniów? Czym grozi nadmiernie odczuwany stres w szkole i jak sobie z nim radzić?

          Do najpopularniejszych źródeł stresu związanego ze szkołą zalicza się:

          • strach przed sprawdzaniem wiedzy,
          • wywołanie do tablicy przez nauczyciela,
          • sprawdzian,
          • kartkówka,
          • egzamin,
          • sposób odpytywania służący jedynie demaskowaniu niewiedzy ucznia,
          • lęk przed oceną niedostateczną,
          • rozliczanie z ocen na wywiadówkach i w domu,
          • zbyt duża ilość nauki,
          • zbyt obszerne programy nauczania obfitujące w wiele zbędnych szczegółów,
          • brak czasu na relaks i odpoczynek,
          • kontakty z rówieśnikami,
          • brak momentów potrzebnych na regenerację sił w trakcie zajęć szkolnych,
          • zbyt trudne, niezrozumiałe i obszerne prace domowe,
          • rzeczywistość klasowa,
          • konieczność siedzenia w jednym miejscu,
          • nieustanne bycie w polu widzenia nauczyciela,
          • hałas,
          • zła organizacja zajęć,
          • bałagan,
          • nieestetyczne sale lekcyjne,
          • brak pomocy dydaktycznych,
          • brak dyscypliny;
          • negatywna postawa nauczyciela,
          • obawa przed odrzuceniem ze strony rówieśników,
          • brak akceptacji w klasie,
          • przemoc psychiczna,
          • przemoc fizyczna.
          • Zapraszam do obejrzenia filmu:

          https://www.youtube.com/watch?v=7Tg81LhIFTU

           Radzeniu sobie z nadmiernym lękiem przed koronawirusem?

           

          INFORMUJMY!

          Przede wszystkim należy zacząć od rozmowy na temat tego czym jest koronawirus?

          A dlaczego warto z dziećmi o tym rozmawiać?

          Bo one, tak samo jak my, chcą wiedzieć co się dzieje. Nazwa koronawirus nic im nie mówi, choć początkowo cieszą się, że nie muszą chodzić do szkoły, to stopniowo zaczynają się zastanawiać ,,dlaczego ?”.

          Należy podkreślić, że często najsilniejsze są lęki przed tym, co nieznane. Dla przykładu, pójście do nowej szkoły, czy na pierwszą wizytę w poradni jest stresujące, bo dzieci nie wiedzą, co tam je czeka, co będą robić czy jakie osoby spotkają. Jeśli do tego zbiorą jeszcze nieprawdziwe informacje od kolegów, to lęk będzie jeszcze silniejszy.

          Nie można dzieci zostawić bez informacji albo doprowadzić do sytuacji, w której same będą poszukiwały tej wiedzy. Po pierwsze, nie mamy wtedy kontroli nad tymi wiadomości.
          A przecież w mediach są informacje, które mogą niepotrzebnie wystraszyć („na pewno już jesteś zakażony”) lub być nieprawdziwe („wszyscy umrzemy”).

          Co najważniejsze, rzetelne informacje dostarczą dzieciom informacji, co mogą robić w tej sytuacji, a czego nie. To szczególnie ważne przy starszej młodzieży, która bagatelizuje problem i, mając wolne ( koronaferie ) chce spędzić ten czas z koleżankami i kolegami.

          Jeszcze jednym ważnym aspektem jest zapewnienie bezpieczeństwa, które dzieci uzyskują widząc, że sytuacja jest opanowana przez dorosłego. Mam tu na myśli, że opiekun wie, co to za choroba, jak się objawia i co należy robić,
          a więc dziecko ma w nim oparcie.

          W celu przeprowadzenia takiej rozmowy polecam:

          Film ze strony: https://twitter.com/i/status/1238460731823177728 dla starszej młodzieży lub poradnik ze strony: https://www.medexpress.pl/uploads/files/20200315-121750-dzieci-koronawirus-poradnik.pdf - dla młodszych.

          Na koniec zawsze zapytajmy dziecko, czy coś jest dla niego niezrozumiałe lub czy o coś jeszcze chce zapytać. Zapewnijmy je także, że może to zrobić w każdej chwili. Dzięki temu dziecko nie będzie szukać informacji na własną rękę.

          Podsumowując – informując dziecko:

          1. Kontrolujemy przepływ informacji.

          2. Zmniejszamy lęk przed nieznanym.

          3. Pokazujemy, że dorosły ma wiedzę, a to powoduje poczucie bezpieczeństwa u dziecka.

          4. Powodujemy, że dzieci wiedzą co robić i czego należy unikać.

          5. Zmniejszamy ilość zachowań zagrażających zakażeniu.

          6. Dajmy możliwość zadania pytań.

           

          INFORMACJA POWINNA BYĆ:

          1. Krótka, ale treściwa.

          2. Dostosowana do wieku dziecka.

          3. Przekazana spokojnym głosem i w bezpiecznej atmosferze.

          4. Wyjaśniać trudne i niezrozumiałe dla dziecka pojęcia, które już usłyszało.

           

          PSYCHOEDUKACJA NA TEMAT LĘKU

          Bardzo ważnym, kolejnym krokiem jest porozmawianie z dzieckiem o tym, co się z nim dzieje i co odczuwa. Tutaj najpierw warto zapytać je o to i dać czas na to. Nie możemy zakładać z góry, że nasze dziecko się bardzo boi, bo jeśli to nieprawda, to może zacząć myśleć, że powinno się bać. Dzieci mogą odczuwać również, np. złość związaną z tym, że nie mogą widywać się z kolegami. A nawet jeśli czują lęk, to również warto doprecyzować z czym on jest związany, bo np. może się bać zaległości ze szkoły, a nie zachorowania i związanych z tym konsekwencji.

          Kiedy już ustalimy, co tak naprawdę czuje dziecko, to warto porozmawiać z nim o tym uczuciu.

          W przypadku lęku przykładowa rozmowa może wyglądać następująco:

          Każdy człowiek doświadcza różnych emocji w różnych sytuacjach, np. jeśli idziemy na lody, to co czujesz? (tu dajemy czas na odpowiedz), a jeśli się przewrócisz? (tu dajemy czas na odpowiedź). Podobnie są takie sytuacje, w których odczuwamy lęk. Zazwyczaj jest to pożyteczna i ochronna emocja, która ostrzega nas przed niebezpieczeństwem, np. dzięki temu, że denerwujesz się przed sprawdzianem, uczysz się na niego, a w przypadku koronawirusa myjesz ręce, czy nie chodzisz do szkoły. Kiedy jednak jest go zbyt dużo, to utrudnia nam on normalne funkcjonowanie i dlatego chcę Ci pomóc sobie z nim radzić.

           

          OGRANICZ DOPŁYW INFORMACJI

          Należy ograniczyć napływ informacji o koronawirusie. Nie słuchajmy całymi dniami serwisów informacyjnych i nie rozmawiajmy tylko o tym czy z dzieckiem, czy w jego obecności. Nie zmniejszymy lęku ani u siebie, ani u dziecka jeżeli życie rodziny będzie „kręciło się” tylko wokół koronawirusa.

          Nie przekazujmy także dziecku informacji o tym, ile osób choruje czy umarło w Polsce, czy na świecie. Raz, że młodsze dzieci mogą mieć problem z wyobrażeniem sobie tego, a dwa, że może to zwiększać lęk. Co więcej taka informacja nic mu nie da. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy dziecko już wie albo pyta o to. Jednak mówmy wtedy ogólnie, np. jest takich osób trochę/parę i zmieńmy temat, aby przekierować uwagę dziecka.

          Podsumowując - ogranicz dostęp do informacji w domu:

          1. Nie oglądajmy cały dzień serwisów informacyjnych.

          2. Nie rozmawiajmy w domu tylko o koronawirusie, szczególnie ograniczmy takie rozmowy z partnerem
            w obecności dziecka.

           

          ZAGOSPODARUJ CZAS DZIECKA

          Dla ogólnego rozwoju dziecka i zachowania stałego trybu funkcjonowania warto ustalić z dzieckiem plan dnia. Powinien on zawierać informacje o stałych porach wstawania i kładzenia się sapać, a także czas przeznaczony na naukę i przyjemności.

          Przede wszystkim należy ustalić jak będzie wyglądał dostęp do urządzeń elektronicznych. To nie jest czas, w którym dziecko ma siedzieć całe dnie przed komputerem. Po pierwsze, wpływa to bardzo negatywnie na zdolności koncentracji, nadmiernie pobudza, a po drugie grozi uzależnieniem w przyszłości. Dodatkowo grozi, że do dziecka będą cały czas docierać informacje o koronawirusie, które spotęgują jego lęk.

          Jeżeli dziecko będzie miało taki harmonogram, to nie będzie miało czasu na rozmyślenie i lęki. Co więcej, zapobiegnie to wielu kłótniom, szczególnie dotyczącym odrabiania pracy domowej. Łatwiej mu będzie także wrócić do szkoły.

           

          POKAŻ, ŻE MOŻE TO BYĆ PRZYJEMNY CZAS

          Warto dać dziecku dobry przykład i pokazać, że to nie jest czas tylko koronawirusa i lęku z nim związanego. Wykorzystajmy wolne od szkoły, a często także i pracy, aby zintegrować rodzinę i na nowo się poznać, spędzając miło czas.

          Grajmy w gry planszowe, słowne, rebusy, kalambury, układajmy puzzle, rozmawiajmy i angażujmy się
          w zainteresowania dziecka.

          JAK ROZMAWIAĆ Z DZIEĆMI O KORONAWIRUSIE?

          Pandemia koronawirusa wzbudza strach i panikę nie tylko wśród dorosłych, ale również dzieci. Ograniczenia nałożone przez polski rząd – w tym zamknięcie szkół, przedszkoli i żłobków, wielu placówek kultury i zalecenia, aby pozostać w domu – choć są konieczne, mogą rodzić niepokój, a nawet bunt wśród młodzieży.

                          Jak_rozmawiac_z_dziecmi_o_koronawirusie(1).doc

           

          Zachęcam do zapoznania się z filmem edukacyjnym  Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego dot. zachowania zasad bezpieczeństwa w czasie pandemii:

          https://photos.google.com/share/AF1QipNDh2yS_kI0QlNatu4fFi6Z0LYt-LN1ifxYt1b7pGUL9WuFQ32rRiWxRGEPhXE_oQ?key=S1owZnBqLWttNThYeHQxM0xHSzdHQTJ3UXYyaTl3
           

          Samodzielne dziecko w sieci

          - jak zadbać o jego bezpieczeństwo?

          Social media i dostęp do Internetu są od lat istotnym elementem naszego życia i obecnie każdy znajdzie w nich coś dla siebie niezależnie od wieku. Wśród wszystkich użytkowników Internetu stale powiększa się liczba tych najmłodszych. Według danych operatora sieci Play, aż 80 proc. dzieci używa smartfonów samodzielnie. Wobec tego naturalne jest, że 8 na 10 opiekunów odczuwa zwiększoną potrzebę ochrony swoich pociech w sieci. Co więc mogą zrobić rodzice, by zapewnić swoim dzieciom bezpieczne korzystanie z sieci?

          Możliwości jakie daje nam Internet są niemalże nieograniczone, a dzieci coraz chętniej i odważniej z nich korzystają. Wiedzeni naturalną ciekawością najmłodsi coraz częściej samodzielnie korzystają z aplikacji mobilnych, grają w gry, oglądają materiały video i poruszają się w sieci. Korzystanie z Internetu, jak wiadomo, oznacza rozrywkę, kontakt z rówieśnikami, ale może również wiązać się z  potencjalnym ryzykiem. Poznajcie praktyczne porady, w jaki sposób rozmawiać z dzieckiem o samodzielności, nauczyć je bezpiecznego poruszania po wirtualnym świecie oraz jak chronić nasze pociechy przed zagrożeniami w Internecie i poza domem. 

          https://portal.librus.pl/rodzina/artykuly/samodzielne-dziecko-w-sieci-jak-zadbac-o-jego-bezpieczenstwo

           

          ANNA KRÓLIKOWSKA-BARTCZAK

          GODZINY PRACY

          poniedziełek 7.30 - 13.00

          wtorek 7.30 - 12.00

          środa 7.30 - 14.30

          czwartek 7.30 - 12.00

          piątek 8.00 - 15.30